Last Updated on 27 april 2025 by Satori de Ruijter

Geleide meditatie de Grenzen van waarneming

Het leven is niet begrensd

De grenzen van waarneming. Het leven is niet begrensd. Het bestaan kent geen lijnen, geen muren, geen afscheidingen. Alles wat leeft, beweegt en stroomt, doet dat in een oneindige ruimte zonder begin en zonder einde. Toch zien wij mensen overal grenzen. Overal trekken we lijnen en creëren we afscheidingen. Niet omdat ze er werkelijk zijn, maar omdat wij ze zo hebben bedacht. Grenzen zijn een uitvinding van de menselijke geest, een poging om te begrijpen wat in wezen niet te begrijpen valt. Wij kunnen het onbegrensde niet bevatten, en daarom verdelen we het. We knippen het in stukken, geven het namen, en maken onderscheid tussen het ene en het andere.

Een grens is niet meer dan een afspraak

Een grens is niet meer dan een afspraak. Een bedacht kader, een tijdelijke overeenkomst. Je maakt een hek om je huis en zegt: “Dit is mijn tuin. Alles binnen dit hek is van mij, en voorbij dit hek begint de tuin van de buurman.” Maar de aarde onder dat hek is één en dezelfde grond. De lucht boven de schutting is dezelfde lucht. Het verschil ontstaat in jouw hoofd. In werkelijkheid bestaat de afscheiding niet. Jij en de buurman, jullie lijken misschien verschillend, maar op het niveau van het leven zelf is er geen grens, geen onderscheid. De scheiding zit in de mind. We maken een grens omdat we behoefte hebben aan controle, aan overzicht. Maar het leven zelf is vrij van die controle. Het leven kent geen nationale grenzen, geen hekken, geen muren. Die maken wij mensen. Het zijn constructies die we gebruiken omdat ze ons iets geven om op te vertrouwen. Maar ze zijn niet waar.

Grenzen hebben hun nut

Grenzen hebben hun nut. Ze zijn handig en bruikbaar. Grenzen geven richting en houvast. Ze helpen ons om in de wereld te functioneren. Maar laten we niet vergeten dat ze kunstmatig zijn. Ze zijn niet absoluut, ze zijn niet werkelijk. Zodra je voorbij een grens kijkt, verdwijnt die grens. Zodra je je blik opent en verder kijkt, besef je dat de scheiding oplost in iets groters, iets dat we niet kunnen verdelen of afbakenen. Het geheel.

Elke begrenzing is tijdelijk

Elke begrenzing is tijdelijk. En als je dat eenmaal ziet, als je begrijpt dat grenzen geen vaste waarheid zijn maar een creatie van de geest, opent zich een nieuwe werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin alles verbonden is, waarin afscheiding een illusie blijkt te zijn. Dan kijk je voorbij wat je dacht te weten. Dan kijk je nog eens verder. En nog eens. En elke keer ontdek je dat achter elke grens alleen maar ruimte ligt. Ruimte om te zijn, ruimte om te verbinden.

Begrenzing is dus een hulpmiddel

Begrenzing is dus geen probleem, zolang je maar weet dat het een hulpmiddel is en geen waarheid. Zolang je maar blijft kijken, blijft onderzoeken, blijft openen. De kunst is om niet te blijven hangen in de beperking, maar steeds weer te zien dat alles deel is van één beweging. Eén leven. Eén ruimte.


Meditatie


Zoektermen

Categorie: meditatiebibliotheek

de Grenzen van waarneming
Getagd op: